Een ontdekkingstocht langs de muren van Utrecht
Vanaf het bruisende Utrecht Centraal Station begint een kleurrijke reis door de stad, een route vol verhalen die niet in boeken staan, maar op muren zijn geschilderd. Zodra je de Croeselaan inslaat, kom je in de Dichterswijk. Hier begint het verhaal met een eerste muurschildering – een introductie tot wat komen gaat.
Aan de Oosterkade straalt de zon letterlijk en figuurlijk in het kunstwerk “Sun Shine Some Where”, een vrolijke noot die je uitnodigt verder te lopen. In de Wulpstraat herbeleef je de opwinding van de Tour de France met “The Grand Depart”, een eerbetoon aan het sportieve hoogtepunt van Utrecht.
De tocht brengt je naar de Gansstraat, waar je verwelkomd wordt door een groep ganzen. Niet ver daarvandaan, aan het Aalscholverhof, ontdek je een speelse combinatie van de bekende Utrechtse graffiti-figuur KBTR en – natuurlijk – nog een gans. Het is alsof je stukje bij beetje kennismaakt met de bewoners van deze stad, zowel mens als dier.
In de Gerard Doustraat kijkt de schilder Gerard Dou je aan vanaf een indrukwekkend portret, en even verderop, aan de Pieter Saenredamstraat, bewonder je een nauwkeurige weergave van het schip en koor van de Sint-Catharinakerk – een knipoog naar de Utrechtse schilder die bekend stond om zijn kerkinterieurs.
Aan de Homeruslaan sta je oog in oog met Nelson Mandela en Barack Obama. Hun portretten roepen stil respect op – twee grootheden vereeuwigd op een muur in een Utrechtse woonwijk. Op de hoek van de Notebomenlaan en de Oosterspoorbaan zie je hoe het oude spoortraject tot leven komt in een kunstwerk dat het verleden en heden verbindt.
Aan de Jutfaseweg 14 staat een huis dat zo uit een schilderij van Rietveld lijkt te komen – een eerbetoon aan de beroemde architect. Daarna volgt een bijzonder moment: in de Amaliadwarsstraat loop je langs de langste muurschildering van Utrecht. De muur lijkt eindeloos door te vertellen.
Vlak daarna, op de hoek van de Jutfaseweg en de Westravenstraat, krijg je een blik op de rijke geschiedenis van de Vaartsche Rijn. En aan de Lingestraat rijdt een oude paardentram je tegemoet, alsof je een stap terug doet in de tijd, naar het vervoer van toen richting Vreeswijk.
De reis voert verder naar het Maasplein, waar een transformatorhuisje is omgetoverd tot een kunstwerk op zich. In de Peltlaan, is een muurschildering voor Transweijk, die het karakter van de wijk vangt.
Verder in Kanaleneiland, wordt je ondergedompeld in een sprookjesachtige onderwaterwereld. Kleurrijke vissen en fantasiedieren dansen over de muur, alsof de wijk een duik heeft genomen in een meer. Iets verderop speelt een man zachtjes op een luit – een muurschildering die rust en sereniteit uitstraalt, een stil eerbetoon aan de kracht van muziek in het alledaagse leven.
Reactie plaatsen
Reacties